چرا باید جنگو را یاد بگیریم؟

در دنیای فناوری اطلاعات وب، دانش و مهارت در زبان‌ها و فریم‌ورک‌های مختلف بسیار ارزشمند است. یکی از فریم‌ورک‌های محبوب برای توسعه وبسایت‌ها و برنامه‌های تحت وب، django است. django یک فریم‌ورک پایتون است که امکانات فراوانی برای توسعه سریع وبسایت‌ها و برنامه‌های تحت وب فراهم می‌کند. در این مقاله به بررسی دلایل یادگیری django می‌پردازیم. پس در ادامه با پارسی کد همراه باشید.

اولین دلیل برای یادگیری django، قدرت و انعطاف‌پذیری آن است. django امکانات بسیار زیادی برای توسعه وبسایت‌ها و برنامه‌های تحت وب ارائه می‌دهد. با استفاده از django می‌توانید به راحتی یک وبسایت پویا و قابل تغییر ایجاد کنید و از امکانات مانند مدیریت کاربران، پنل مدیریت، احراز هویت و ... بهره مند شوید.

دلیل دوم برای یادگیری django، جامعه فعال و پشتیبانی قوی آن است. django دارای یک جامعه فعال کاربران و توسعه دهندگان است که به راحتی می‌توانید از تجربیات آن‌ها بهره مند شوید. همچنین django دارای مستندات کامل و آموزش‌های متعددی است که به شما کمک می‌کند به راحتی با آن آشنا شوید.

دلیل سوم برای یادگیری django، استفاده آسان آن است. با استفاده از django می‌توانید به راحتی یک وبسایت یا برنامه تحت وب را توسعه دهید. django از الگوهای طراحی معمول و استاندارد استفاده می‌کند که به شما کمک می‌کند به راحتی کدهای تمیز و قابل نگهداری بنویسید.

با توجه به مزایای فوق، یادگیری django به شما کمک می‌کند تا به عنوان یک توسعه دهنده وب حرفه‌ای، برنامه‌های قدرتمند و با کارآمد توسعه دهید. بنابراین، به نظر می‌رسد که یادگیری django چشم انداز خوبی برای هر فرد علاقمند به توسعه وبسایت‌ها و برنامه‌های تحت وب است.

جنگو از معماری MVT استفاده میکند و این معماری روند توسعه پروژه های تحت وب را بسیار راحت تر میکند.

معماری MVT چیست؟

معماری MVT یک الگوی طراحی است که در فریم‌ورک django استفاده می‌شود. MVT مخفف Model-View-Template است و به سه قسمت اصلی یک برنامه تحت وب اشاره دارد.

با استفاده از معماری MVT، کدهای برنامه به صورت منظم و سازماندهی شده می‌شود و امکان تغییرات و اصلاحات آسان‌تر می‌شود. این الگوی طراحی به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد تا به راحتی با بخش‌های مختلف برنامه کار کنند و کدهای تمیز و قابل نگهداری بنویسند.

مدل (Model):

این قسمت مربوط به مدل‌های داده است که در آن اطلاعات و داده‌های مورد نیاز برای برنامه ذخیره می‌شود. مدل‌ها معمولاً به صورت کلاس‌های پایتون تعریف می‌شوند و هر کلاس مدل معمولاً یک جدول در پایگاه داده را نمایش می‌دهد.

ویو (View):

این قسمت مربوط به لایه‌ی منطق کاربری است که در آن قوانین و عملیات مربوط به داده‌ها و اطلاعات انجام می‌شود. در این قسمت، داده‌ها از مدل‌ها خوانده شده، پردازش می‌شوند و سپس به تمپلیت‌ها منتقل می‌شوند.

تمپلیت (Template):

 این قسمت مربوط به رابط کاربری و نمایش داده‌ها است. در این قسمت، HTML و تگ‌های تمپلیت استفاده می‌شود تا داده‌ها به صورت مناسب نمایش داده شوند.